ความปะ (คำพูด) ของชาวไทยพวนศรีสัชนาลัย

ไทยพวนศรีสัชนาลัย

มรดกอันล้ำค่าของชาวพวนนั้นคงจะไม่มีสิ่งใดจะยิ่งใหญ่ไปกว่าการมีภาษาพูดเป็นของตนเอง เพราะภาษาเป็นเครื่องชี้ว่ากลุ่มชนของเจ้าของภาษานั้นมีความเจริญเป็นอารยชน

ลักษณะเด่นของคำพวน เช่นถ้าใช้ ก เป็นตัวสะกดจะไม่ออกเสียงตัวสะกด ดังเช่น หูก หู, ปาก เป็น ปะม แบก เป็น แบะ คำที่ใช้ ใ- ไม้ม้วนส่วนใหญ่จะออกเป็นเสียงสระเออ เช่น บ้านใต้ - บ้านเต้อม ใส่-เส่อม ให้-เห้อ ส่วนสระไ- ไม้มลายจะออกเสียงตามรูป เช่น ผัดไมยใส่ไข่ จะพูด ผัดไทยเส่อไข่ จะไม่พูดว่า ผัดเทอเส่อเข่อ ใช้เสียง ซ แทนเสียง ช เช่น ช้าง-ซ้าง, ช่วย-ช่อย ไม่มีเสียงควบกล้ำ ร ล ว ใช้ตัว ฮ แทน ร เช่น เรือน-เฮือนม เรา-เฮาม ร่ำเรียน-ฮ่ำเฮียน ในการพูดถึงคำไทยพวนในครั้งนี้จะขอยกตัวอย่างคำพวนที่น่าสนใจบางคำมาให้ศึกษากัน

 

ตัวอย่างภาษาไทยพวน

ภาษาไทยพวน
ภาษากลาง
กะดั๊็กกะด๊อ
อะไรกันนักหนา
กะเลอ, เก๋อ
ที่ไหน
กะเลอกะดาย
เรื่องที่ผ่านทานานแล้ว
ขอหลอ
ขอโทษ
ขาดเจ่ยเอ่ย
บาดแผลที่มีขนาดกว้างลึก
ขาดปุ้ด
ขาดกระเด็น
คันญู *
ร่ม (อุปกรณ์ที่ใช้กางแดดม กันฝน)
คั้ว
ทอด ผัด คั่ว
คึดญะ *
หนักใจ
คึดฮู้
คิดถึง
เค้าข่องแข่ง
ขนมนางเล็ด
เค้าโถเถ
แป้งจี่
เค้าเปียะ
ข้าวต้ม
เค้าล้อมแล้ม
ขนมบัวลอย
เค้าโล้ง
ข้าวเหนียวเปียกใส่เผือกมัน
ง่อนด๊น
ท้ายทอย
งำ
ปิด กรอบ
งึด
น่าแปลกใจ สงสัย
เงี้ยง
กระโถน
จอบ
หลบซ่อน แอบ
จะเหลาะ
ลิ้นปลี่
จ้าวเค้า
หุงข้าว
จำมะลัง
อยู่เป็นเวลานานๆ ประจำ
จุอ๊าย
สามเณร
เจ๊าหัว
พระ
ซานท่อง
นอกชาน
เซ็น
ตกใจ
โซ้ง
กางเกง
ไซ้ซาด
ไม่มีทางไป
เญิ้น *
ช้า
ได๊แฮง
โล่ง สบาย
ต๊ดโต้
ตุ๊กแก
ตายความญั่วะ *
หลงเชื่อคำที่เขาพูด
ติ่งเตี๊ยม
จิ้งจก
ถือแฮง
ดีใจ
แถหัว
โกนผม
ท้วยกะล้าง
กะละมังใบใหญ่
ทุ๊ดทั่งๆ
ลังเลใจ
เท็ง
ข้างบน
เท็ง
ข้างบน
เทื่อ
ครั้ง
เทือะ
กระฉอก
นั่งเปื๊อ
นั่งราบกับพื้น
เน่ง
ขึงให้ตรึง
บ่ซ่องบ่ไซ่
ไม่ถูกไม่ควร
บ่อนเสาะหลิ
มุมอับที่มองไม่เห็น
ป่วง
เที่ยวไปเรื่อยๆ
ป่องเอี๊ยม
หน้าต่าง
ป่องเผือะ
ตาตุ่ม
ปะบ้อด
พูดมาก ปากเสีย
ปะบาด
แผล
ปัว
รักษาพยาบาล
ป่ามไข่
ไข่ทอด
ปิ่นหมะข่วง
หมุนไปรอบๆอย่างแรง
ปูมเป๊า
ท้องใหญ่ ลงพุง
เป๊เอบเหบ
รูปร่างใหญ่แบน
โป้
กะลา
ไปกะเลอ ไปกะเลอมา
ไปไหนมา
ไปนำเดียวกัน
ไปด้วยกัน
ผ้าเช็ดสบ
ผ้าเช็ดปาก
เผอว่า
ใครพูด
พ้อมบาด
ทันทีทันใด
พะฆ้อง
วงปี่พาทย์
พะลาด
ลื่นล้ม
พะเว้อพะว้า
ท่าทางของคนที่ลนลาน
พันพัว
คลุกคลี
พ้าคะหัว
ผ้าขาวม้า
พ้าแฮ้นตู้
ผ้าเคียนนม
แพ้วโต่ง
เอาผ้าบาดบ่า
ฟ้าว
รีบร้อน
มืดเซือ
กรรไกร
เม็ดไว้
ไม่ต้องพูด ปิดบัง
แม่นเผอ
คือใคร
เว้าขวัน
นินทา
แว้วเต๋อแว้วเหนือ
มองซ้ายมองขวา
หม่าเขียบ
น้อยหน่า
หม่าหมี้
ขนุน
หม่าหุ่ง
มะละกอ
หม่าออ
สับปะรด
หมุกขะหลุก
คนที่พูดจาดังโวยวาย
เห็นเฮอะ
รังเกียจ น่าเกลียด
ออนซอน
สมเพท เวทนา
อ๊อมล้อมแอ๊มแล้ม
อยู่ดีดี ทำตัวให้เรียบร้อย
อังเออ
หน้าอก
เอ็ดหัง
ทำอะไร
ฮ่าวว่า
ไม่จริงมั๊ง ไม่ใช่หรอก
 
* หมายเหตุ
การออกเสียง "ย" หรือ "ญ" ลักษณะการออกเสียงในภาษาไทยนั้นลิ้นจะอยู่กลางปาก แต่การออกเสียงของไทยพวนลิ้นจะแตะแพดานปากด้านหน้า
 
กลับสู่ด้านบน >
 
ภาษาไทยพวนโบราณ
 
เกียรติคุณที่ได้รับ
 
ดูวีดีโอจากรายการต่างๆ
รวมรูปภาพ
 
 
ที่อยู่: 477/2 ต.หาดเสี้ยว อ. ศรีสัชนาลัย จ. สุโขทัย 64130 โทร. 055 671143 แฟกซ์. 055 630119
 
 
 
© Copyright 2012. Sathorn Gold Textiles Museum. All rights reserved.